VER(SAY) (13 ekim 2010)

Gülüşlerin
Öpücük misali dokunuyor
İçimde bir can koptu
Adı sen oldun,anladım
Güneş(im) doğdu
Her yer ısındı sesinle,ağlayışınla
Mısralarım rengini aldı
Ve sen mürekkebimi damıttın sabah sabah.
Baktırma!...
Esmer yüzüne baktırma
Kıskanırım,
Esmer gülüşlerini kaybetme
Ölürüm …ölürüm.
Dünsüz gecelerimin eşliğinde
Ver(say) hayatını bana,
Sırala!...
Birincisi,ikincisi diye başla
Anlat umutlarını,
Titret yüreğini
Her yer suskun seni dinliyor
Dağlar doruklanmış eteklerinin ardına
Vadiler usulca çekildi kendine
Her yer seni anıyor,dinliyor
Anlat…
Esmer geleceğini,yumarak gözlerini
Çiz benim yüreğime
Umut de …
Barış de …
Sevgi de bana…
Her şeyi tuttuğun,dile getirdiğin yırtık diline
Yapıştırdığını içine işlercesine söyle bana.
Ve şimdi gözlerinle gözlerime bakarak
Yüreğinle yüreğime akıtırcasına benliğinle
Sarıl bir ömür boyu bana…
Bir ömür boyu…