’sakat’la başlar öcü küfür,
’özürlü’ der; tükürse yüzüne
sanki kar yağar özüne bu dem;
-o da zor ya; başına belâ!
’sırra, kadem basar’;
-yer, çöğür!

engelli koşuya kalır adem;
-çalar acı kavalı;
slalom, üç buçuk atar;
sine, kaçık, teker uçuk;
-ha bire iz kazır!

kalbi zayıf adam, eli tekler
-seksen sayıp, bir ekler;
-makine, yorgun!
kardiyo-vasküler ayıp ama!
doku da, çoğul gider; dörtnala!
-adamın içi, sanki çarpılır ikiye;
ömür biter, ’ha!’ deyince, durası yok;
üçe katla hadi karnını, dişini sık!
-hava ve su kat, aşa!
bilse yapar mı hiç, heyhat!
-kanser, kinaye!
-adı batası!

anam, epey itibar alır;
’valide’ dense, ’sultan’a döner
babam da gazilere çöner,
’peder bey’i duyunca, dikkât et!
kara vezir işbaşı yapar hemen;
-gözleri, fel fecir;
-çelme takar!

yap, elinden geleni;
sana soran mı var, abi!
-sağdan göster, soldan vur!

25.09.2010