gene güz gelmiş bak
yaz bitmiş
öyle diyorlar
soğuk yeller esecekmiş, üşütesi
ıslayası yağmurlar yağacakmış
yapraklar sararıp tek tek düşecekmiş dallarından
kuşlar çok üşüyecekmiş
bana ne

bak güz gelmiş gene
yediverenler gene çiçekte
iyi de
hani bağ bozumları oluyor mu mor dağlarımın eteklerinde
hani o iri salkımlı üzümler
ateşler yanıyor mu eski günlerdeki gibi
pekmez kaynatıyor mu şalvarlı kadınlar kara kazanlarda
yıllanıyor mu şaraplar örümcek ağlı ambarlarda

hani boyunları nasırlı çilekeş öküzlerim
işleyen o küçücük ellerim
toprağa düşen taneler
örtünmeyenleri yiyenler
hani demiri parlayan gıytılı pulluğum
silinmiş zamanlarda kaybolmuş yırtık pırtık çocukluğum

güz gelmiş bak
yaz bitmiş
kış gelecekmiş
sabun köpüğü bulutlardan kar yağacakmış lapa lapa
soğuk olacakmış
çocuklar kayacakmış kınalı dağdan aşağılara
topaç döndüreceklermiş küçük derenin buzunda
elleri ayakları ıslak
çıplak dallar ıslık çalacakmış dondurası ayazlarda
bana ne

bak güz gelmiş
kış gelecekmiş
kör gözlü nenem yün eğirecekmiş bir elinde elicek ötekinde öreke
ak saçlı anam kabak gömecekmiş kızgın küllere
al yanaklı kızlar sevda türküleri söyleyecekmiş
ayna çakacakmış delikanlılar sevdiceği güzellere
bana ne


şimdi gelmişsin
dikilmişsin karşıma
hey diyorsun bu hal ne
cigaran duman duman küllük tepeleme
yarım bardağın
kirli tabağın
şişen boşalmış
diyorsun ne yiyorsun sen
yoksa ayva mı mezen

gözlerin hüzünlü çok, öyle bakıyorsun
canın sıkkın üzülüyorsun
acıyorsun
yok yok
zor hayatı kolay yaşadın sen
anlıyorum
benden sonra nasıl yaşarsın yalnız
korkuyorsun


güz gelmiş bak yaz bitmiş
kış gelecekmiş
iyi de gülüm
zaman geçmiş ömür tükenmiş
kapı tık tık bak ölüm gelmiş
şimdi sen gelmişsin
artık bana ne…

Tevfik Tekmen. Ekim/2010/Lüleburgaz