Hüzünün bir güz gibi kapımı çaldığı bir zaman,
Kalbimin yüreklere elveda dediği bir vakit,
Ve ayrılığın korkuyla merhaba sesiyle yanıma geldiği bir ağlayıştım...
Nefeslerimin tükenişi,
Gözlerimin gözlerine hissiyeti,
Ellerimin ellerine tutuluşu,
Ve duygularımın duygularına açıldığı mutluluktayım...
Hayat boş bir çukur,
Dünya ufak bir top,
Demir parmaklıklar ardında gibi
Ben sadece şuan hayallerimin boşluğundayım...
Sevginin sonsuzdan uzak,
Aşkın yalandan yakın,
Ve yüreğimin yüreğini hissettiği doğrulardayım...
Etrafımı kaplayan zifiri karanlık,
Gözlerimden damlayan yaşlar,
Dilimden dökülen haykırışlar,
Ben aslında hayatın imdat sesindeyim…
Denizlerin okyanusa,
Sevdamızın sonsuzluğa,
Aşkımızın gerçeklere özenişindeyim…
Ben olmak isteyipte olamadığım mutlulukta,
Kurtulmak isteyipte kurtulamadığım hayatta,
Kurmak isteyip kuramadığım hayalde,
Ben aslında güz gülleri gibi açamayan huzurdayım !