-A-

ve ben şimdi;
imlâsı yüzünden, vurulan bir şiir yazıyorum
v/akitsiz bir rüzgârın fısıltısından esinlenip
g/özlerimi umudun şehrine boyuyorum

sen şimdi;
zihnime aklı-selim bir resim çizebilir misin?

-O-

ç/ılgın bir güz papatyası esiyor benliğime
beklet dudaklarında üşüyen kumral kelimelerimi

içimdeki beyaz sarılı bir paranoya;
dilimin bütün renkli cümlelerini fısıltına çizecek

-A-

akşamın alacası düşürüyor güzün ilk yaprağını
sonrası bilindik hazin bir sonbahar

içecek kızıllığımı kaldıysa gün batımın
çizeceğin cümlelerin renklerini körlüğüme say

-O-

nereye kaçsan b/elinden tutar boyalı dallarım
ben seninle bilindik mevsimleri çoktan hazinledim

kahverengi d/ağların batımları k/üflendi
bütün imgesiz varlığımı gün kuruluğuna saydım

-A-

g/özünden akan sonbahar hüznüne sürdüm yüzümü
çıksan mevsimin koynundan bir şafak vakti

çözsen düğümü ilk bakışta
ç/alsan ruhumun ayaza dönmüş sözünü…

___yine de şehrine renksizim

-O-

öznemi ilikliyor hırçın silûetin dudak kıyılarıma
yanık tenime buz oluyor sürgün bakışın

sensizliği çözüyor yıldızlar tenimde her gece
yemini mi asıyorum bam telli sunak yoluna

-A-

terli bir akşamın sokağına dönüyor bana bakışın
çıksam nefesinin doruk noktasına
ansam suretini kelimelerin bıraktığı alafta

düşsem arsız bir gecede uykunun en demli yanına
alnımdaki bıçak yarasını silebilir mi ellerin?

-O-

senin yaran benim gökyüzü kabuğumdur
dişlerimin arası lâl gözlerim alaf’ın bıraktığı -ar-
bırak düşsün kelimeler alnımın boşluğuna

iki dudak arası göçebe değil bu aşk
nasılsa ellerim avuçlarındaki silik gecenin masalında

-A-

bin bir gecemin tek bir masalına düşecekti gözlerin
ötesinde çöl rüzgârlarına karışan bir ruh var

kaldırsam kabuğunu gecenin içinde kan
öpsem dudağını her yanım efsunlu bahar

konuşsan da
alnının boşluğuna düşen kelimelerimi kurtarsam

-O-

bildiğim bütün kelimeler uğruna Donkişot
baharı topla kurak yüzlü sensizliğimden

soy bütün güneşi tenimden her y/anımı öperek çoğalt
ötesi Leylâ ötesi Aslı ötesi Şirin

ötesi boşluksuz ötesi sensiz
ötesi boyasız şehirlerde kalan yüzler…

../

Aylin Başdemir * Oktay Şafak
Fotoğraf: Aylin Örücü