Sensiz kaç gece sabahladım gözlerim yaşlı.
Anladım.
Sevda bahçesinin yolu düz değil.
Dikenli, çamurlu, rüzgârlı, taşlı.
Ulaşmak için sevdaya, aşka.
Geçeceksin o yoldan yolu yok başka.
Anladım. Dikenlerin sorun olmadığını.
Sonunda kavuşmak olduktan sonra.
Katlanırım elbette kavuşacaksa ellerim.

Ellerim boşlukta arayıp sevdiğim.
Kaç gece ayrılık kâbusum oldu.
Takıldı bir sabit noktaya gözlerim.
Doldu. Doldu. Doldu.
Gitmedi hayalin gözlerimin önünden…
Süzülürken yamaçlarından yaşlar yanağımın.
Dökülen sözler şu oldu dilimden.
Ayrılık olmasın can suyuyla hayatımın.
Olursa az olsun nefes alacak kadar.

Sen yoksun diye doğmadı kaç gece yıldızlar.
Kaç gece asıktı suratı ayın.
Aşka tutuldu diller. Duymaz oldu kulaklar.
Ve gözleri yaşlıydı dolunayın.
Esmedi samyeli güneyden sıcak sıcak
Eserken her gece aşka bir DELİPOYRAZ.
Anladım.
Bu kadar zormuş aşk sarhoşu olmak.
Eğer uzaktaysa maşukun senden biraz.
Geçiciyse uzaklık.
Yinede ayrı bir hazzı vardır
Ya birde sonu yoksa uzaklığın
İşte o zaman
Koskoca dünya bile sana dardır.

Bekleyen bahar mı kardeleni
Kardelen mi bekleyen baharı
Yoksa bahar olmaz mı kardelensiz.
Ve kardelen olamaz mı baharsız.
Ah. Ayrılık olmasa güneş doğacak.
Eriyecek karlar, kardelen doğacak.
Bitecek özlem, bitecek bu hasret,
Nasıl dayanıyor yürek bu acıya. Hayret.
Anladım.
Güzel olan sevmek değil sadece.
Sonunda kavuşmak olduktan sonra.

30.08.2010