yalnız ruhun yakarışları gibi
titreyen çığlıklar, hücremde bekliyen cellatlarım var
sol tarafımı kesmeye niyetli gölgeler..
bu gece sol yanımdan bi melek gitti..
savurdu dumanı şehrin buğusundaki gözyaşı
terketti yalnızlığına mavileşmiş yakamozlar
bilinmezlikteki sancıların öfkesi..



bu nefes


/nefesim/..


hiç cehennemin yaktığı gibi olmamıştı


hiç bu kadar üfleyememiştim dumanı


küllerime..



gecenin kokusu yalnız seni anımsatır bana
yalnız bir kusurun var
ayrıldığın her bedenin
kanı teninde gibi
kan kokar tenin
iğrenc sarsıcı bir şehvet
gecenin midesi bulanır hatırladıkça..


gözyaşımdaki ıslaklığı saklar bu beden...
gece yeminlidir üzerime
fahişe ruhları hatırlama sende
hatırladıkça dudağını kanatır...



hançer yüzümde;
beni aydınlatıcak ışık bile vurmamış yüzüme..
aydınlanmış yüzümü göremeyişim
ve teslimiyet..
bari bu son anda
biri ışıkları yaksaydı..
kanıyor gözyaşım...
rengini göremiyorum



"gölgem sokaklardan çıkcak gibi..
hadi durma sende bu ızdıraba katıl..gecenin sesini birlikte dinleyelim"


unutma geride kalanlar benimle aynı yoldan yürüyenlerin çığlıkları..
korkuyorsan tıka kulaklarını..


(ve melekler terketsin bu şehri..yalnız biz yaşıyalım)
...bilirsin serseriyim biraz da ben...





3 ekim 2010
gözde AKAR..



fotograf için canım dostum digital artistim ayça tanrıkuluna çok teşekkürler..