/Tanrı kanıyla kendi masallarını yaratmıştı
sonra bileklerinden kesip akıtmıştı gözyaşlarını..
yıkamıştı bu şehri gözyaşlarıyla..ve bitişte hafif gitar solosu../


sessiz masalları okuyordu bana tanrı
yağmurun eşliğinde..
ruhum okyanusun ruhundayken
yüzümde iğde ağacının oyultuları
nefretim yeryüzü seyrindeyken;
ellerim;
çiğ melekleri yoğurmakla meşgul..


günah sanıpta yapılana kapılıp ;
evlatsız yaprakların zuhur arayışları gibi
gökyüzünün saltanatını izleyişim..

günışığında parlayan ceset gibiyim
karanlık bile almamış beni odasına
yatıyorum yağmurda, orda öylece..
daha kaç katliamı izleyecek ruhum..?


daha kaç sessiz masal ayırdı ki bana tanrı?...
kanıyor cesetim ayak dibimde..

-------------------------------------------------------------------

Not: /yağmur yağar temizlese de heryeri
paslandırır..
çürütür..
o bile kirletir içindekileri..
yağmurun sadece sesine kulak verenler yaşamayı özgür kılar
sende sesine kulak ver.../
sokaktaki keman sesi sessiz masalınız olsun..