"Her şeyin olduğu yerde
senin olmaman
ne kadar yoksul olduğumu gösterir"

ondan mı bilmem ama
yağmur sonrası Güneş’e benzetirim seni
öyle alabildiğine aydınlık

peki hep öyle kalırmısın ?
zor değil mi ?
çok zor
kendimden biliyorum çünkü
kendimden...

ki bazan yüz sürülmeyecek kadar karanlık...
öyle ki
ben bile şaşırırım...

bazende bir ipek gömleğin teni okşaması gibi
öyle uysal...

çok şey istiyorum
biliyorum...
ama insan olmakta böyle bir şey değil mi ?

varlık ile yokluk...
aydınlık ile karanlık gibi...
her şey bize benzer aslında biraz
bizim bazen her şeye özendiğimiz gibi...

peki ömrüm olurmusun ?
ama ömrünü köreltmek için değil ha...

olmaz mı ?
iyi ama neden ?
ne!!!
biraz asabimiyim ?
iyi ama sende fazlasıyla iyi değilmisin...

hadi ama
bak, yağmur dinmek üzeri...

"Güneş
şimdiye kadar ruhumu hiç böyle okşamamıştı..."