agır aksak düşürken omuzlarımdan aşk
ben,idamını bekleyen güvercinin son nefeslerinde
okuyorum en derin dualarımı karanlıga
sen,ferfecir bir gecenin ayazında çıkarken
merdiven kokusu yalnızlığa
en mai rüyalar hüzün kokuyordu hala

kırık bir masanın iki ayaklı yüreginde tutundum sana
tüm tabloları yeşile boyadım
tüm romanların ilk kelimerine seni yazdım
sana şiirle geldim
gecelrim gündüze uzakkken
ben tüm kalemlerimi sana döktüm

safran sarısı saçlarının esmerliğinde bıraktım
kırmızıya dönüşmüş gözyaşlarımı
deniz kızı endamında o ülfet bakışlarına gömdüm bedenimi
oy... dilişinas zamanlarımın küskün ebrulisi
hangi ilmegi gecirsem boynuma ölüm sen kokuyor
ve bir eylül daha bitiyor ikliminde

siyah beyaz çervesiz bir forograf şimdi zamansız
aynadan yansıyan eski bir gülümse
ahşap merdivende bıraktıgın yaşanmışlıklar
ve ey be sevgili çek perdelerimi öyle git gideceksen

S.B/EYLÜL/2010