Yettin be gözyaşlarım,
Yettin!
Neden sormazsın bana da
Akarsın boylu boyunca…
Dağlar gibiydin ardımda
Babam n’olur tut ellerimden
Beni de götür anneme
Sırdaşım, can yoldaşıma...

Dayanamıyorum yokluklara!
Kuzucuğum nerdesin,
Nerelerdesin Çetin’im…
Hani sen çetin cevizdin;
Hadi gel börekler yaptım sana,
Halam mı dersin gene ağız dolusu…
Duyun sarsılan göğsümün titreyişini…

Siniye dökülen bir pirinci bile
Nimettir, diye atmayan Sıdıka anneannem,
N’apıyorsun nicedir?
Avludan selvi boyuyla
Asilliğinin gölgesinde
Mağrur mağrur giden Mirat dedem,
Var ellerini öp benim için de Ata’mın…
Adını verdiğim Kemal’im de geldi yanına, de…
Artık o koca bahçenin kuyusu masum,
Hiçbir çocuk oynayamıyor oralarda,
Yıkılıp viran olmayı da yaşayamadı ata evi…
Ne büyük acıydı
Bir anayla babaya
Üç oğulu da göndermek Allah’a
Kendilerinden önce.
Nasıl da tükenene dek ömrü
İçinde ukte kalmıştı doktorluk
Dedemin büyük oğlu Osman dayımın
Ve dağların araya girdiği
Gurbetlikle doyamadığımız Oğuz dayım...
Biliyorsunuz değil mi unutulmadığınızı…

Şu bakır tasın içinden
Bize ayırdığın helvamızın
Tadı yok artık hiç Zeliha babannem…yok!
Ne o tat kaldı
Ne Sümerbank’ın has adamı İsmail dedem
Ne de ördüğü paspaslara bastığımız Güldaniye ana…

Zaman denen gergef
İnce ince sardı sizi,
Alıp götürdü bu diyarlardan…
Hafızamın derinlerinden
Yüreğimin baş köşesine oturdular…
Oturdular da
Dört atanın hakkı bir, deyip
Ağırladılar İncebey babamızı…
Bir fincan kahvenin kırk yıl hatırı var ya,
Bilmiyorum ki
Hiç kahve içtin mi elimden
Canlara can Raziye anam…

Hadi gel,
Seninle dereden tepeden konuşalım,
Konuşalım da anlat bana can Ufuk’um,
Oralarda tuttun mu
Türkan’la Umman’ın ellerini…
Bak onlar da bırakmaz
Tutar elini kuzenlerinin
-Hiç büyümeden öyle-
Ağlama anam, der de oynarlar kendilerince…

Ne olur gülsün yüzün,
Ne oluf affet Cemal’im;
Kanların kurudu mu,
Kurumadı ananın gözyaşları hiç
Bilirsin ya sen de…
Ne kadar yücedir yürekleriniz,
Ne kadar uzak
Ve ne kadar yakınsınız varlığımıza…

Sakın bırakma elini Cengizhan’ım
Oğuz amcanla Ahmet amcanın elini…
Varın gidin Hüseyin dedenin yanına
Ve orada olsun barıştırın karısıyla…

Sildim şimdilik gözyaşımı
Unutmayacağız ki hiç sizi,
Hadi tutuşalım el ele
Ve tüketelim birlikte yalnızlığı.

2010-09-28
Serap Hoca






Cevap yoksa soru işareti de yok…