Dün
Leman Sam’ın şarkısındaki gibi
hiç kimseyi sana benzetmedim
ve yanına gidip de ’merhaba’ diyemedim

Dün
Atilla İlhan’ın şiirindeki gibiydim
felaketim oldun
dün
ağladım
ve bu ağlamalar o kadar uzun sürdü ki

Dün
Yılmaz Erdoğan’ın dediği gibi
annem oldum sonunda
babam koktum

ve dün
öyle alıntı değildi ki
hiç birşeyden
bambaşka bir gündü dün

öyle alıntısızdık ki
bizdik dün

bir ben alınmıştım senden

hiç bir şey , benzetme olamadı
düşün ki benden bir teşbih-i beliğ bile çıkamadı
hiç bir tanıdığa rastlamadım dün


dün
çok ağladım
önceki ağlamalarıma bile benzemedi dün
dün ben kendimdim sadece
ve hiç bilmediğim bir türküyü ilkdir mırıldandım
belki duyarsın diye
saçmaladım

dün ben bize yakışıtıramadığım
ve kimseyle paylaşmadığım
bi dolu şeyi
çok özledim
çok kıskandım
kaybetmişiz çirkinde olsak birbirimizi
dün
çok fazlaymışız
anladım
çok ağladım

ama asla hiç kimseyi sana benzetemedim
ve yanına gidip de bir ’merhaba’ diyemedim