1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1115
Okunma
Ne zaman sevmeye kalksam birini
haylaz bir gülüş dağıtır sevdaların çizdiği çehremi.
Arsızdır uykudan uyanan mağaramdaki çocuk
Korkmayan saflıkla verir tüm ruhunu.
Dalgalarla cilveleşen martıları andırır sevdiğim
Ürkmezliği esintilerimde baş kaldırır,
Ve terk eder limanları.
Sevilmemişliğin şımarık elleriyle
yüreğimde birikmiş ne varsa fırlatırım.
Kafasını gözünü yarmak isterim,
aslında en çokta kalbini.
içlerinde bulunamayışımın ağır baygınlığı
hakim olur hasletime.
Parçalara bölünür yamalı yüreğim.
Ne zaman biri sevmeye kalksa beni
Aklıma ıslak ayaklarım geliverir
Kaç zamandır üşümemiş bekleyişlerim donuverir birden,
kimsesizliğimde.
Unutamam bırakılan haşin boraları sevdama
Firar ederim kimsenin kimseyi beklemedigi sahillere .
5.0
100% (1)