ak akçe koya, kara güne;
-çulu, doya;
-hasır, uça fizan’a
süte, maya çala; kavala, ney;
kalem illeti, imi çivi;
sökemedi a’sını,
-belâlı be’sini, celâlÎ ce’sini;
tükürdü alfabenin çarkına, sesi
eli kolu bağlı ya, çilli hece;
-çene, şom;
-çanı, kısır!

açmazına, kör; gün yüzü dile
çıkmazına, yol; çile bite bülbüle
çare olamadı hiç biri, ala sineme
’kuş öter mi?’; sor ille, taş atana
-dili dönmez!

ne kadar fukara kelime; yazık!
fakire akıl veren de, inadına kekeme!
su dökemedi hiç biri, ana dilime
tekere, çomak; fikir, bozuk;
-kime ne?
’deli çorba’, dediği; ha bire kazık!
-işin cılkını çıkardı!

çıra, çul -
çula, çil -
çile, çal...

çalı, çöl -
çili, çul -
çulu, çel...

hani, pula düşerdi kul; içi göçerdi?
-kaçı yama, kaçı yırtık?
çarık artık, devr-i sabık
tele aşerdi kel oysa; kurdu, çürük;
-peruk şaşırdı!

ne çok teri geçti bu körüğün;
kora bulandı kızıl örs, döneri yanık
-dilime, vaha sulandı.

15-23.09.2010