Şu Deli Gönlüme Sor

Böyle delicesine, ’’sanki niye mi sevdim? ’’
Sen onu bana değil, şu deli gönlüme sor...
Hergün beni perişan etsin diye mi sevdim?
Sen onu bana değil, şu deli gönlüme sor...

Görmesem aklım oynar, deli divane gibi
Kalbimi harabetti, sanki virane gibi
Niye döner dururum böyle pervane gibi?
Sen onu bana değil, şu deli gönlüme sor...

Kime tutulsa bu kalp, ıslanır göz yaşından
Kimi sevse kahrolur, yanar aşk ateşinden
Niye hep bir güzelin, koşar durur peşinden?
Sen onu bana değil, şu deli gönlüme sor...

Bir gelir bir çekilir, deniz dalgası gibi...
Öylesine serin ki, söğüt gölgesi gibi.
Niye kalbimde durur, kendi bölgesi gibi?
Sen onu bana değil, şu deli gönlüme sor...

Diyorum artık vazgeç, harabetme kendini!
Sırılsıklam olmuşsun, yıkacaksın bendini!
Sanki bulamaz mısın onun bir menendini?
Sen onu bana değil, şu deli gönlüme sor...

Çekilmez oldun artık, hep kanayan derdinle!
Yeter be deli gönül, biraz da beni dinle!
Bak bir de soruyorsun, no’lacak bu halinle?
Sen onu bana değil, şu deli gönlüme sor...

Antalya-2010/6

Halil Şakir Taşçıoğlu