teri kurumamış bir dağdır,inat
kâh çiy düşer beline
kâh işer boydan boya eteklerine
ondan hep bir ıslaklık barındırır gerisinde
ve aşk ;
sevmenin o inada galip geldiği yerlerde okunur genelde
ya bir kuş olur uçarsın işte
ya da dinmeyen yağmurlara gebe...



evet
yazıyorum yine...
keşke sen de
iki donu düşük kelimeye imge giydirmek olsaydın
keşke
benim değil
aşkın bana bakan yüzünün ,zihnime yerleştirdiği veri tabanına
en başından kutsal özne olarak kazınmasaydın
ya da bilebilseydin
ona, bu kadar ehemmiyet nakşeden yanımın
aptallık sayanları hâlâ hiç umursamadığını
sen de biliyorsun aslında, ben de
o nasılsın’ın altında saklanan ceee diye hortlayacak şeytanı...



evet yine oradayım
hayatta...

ayrı dünyalar
hüzün palas
onüç numara...

yine yarım ekmek yetiyor
ikiye bölünemeyen her şey yasaklı hâlâ
kavun beyaza adıyor yine kendini sereserpe
bir parça peynir yine sus payı zehire
dolabım soğuk üretiyor hâlâ
sobam unuttu sıcaklığı adamakıllı
hâlâ,tükenmeyen gecelerin kahpe yanı örtüyor üzerimi
sadece kırık camları değişti doktor
öyle bir kalabalık ki; göz ,gözü görmüyor can evimde...



çiçeklerin de perhize dayanamadı ben gibi
_ ki;açlığın fena_
telesekreter kayıtlarında sesin hâlâ çok tatlı

___ beni arıyorsanız başka zaman
___ bizi arıyorsanız evde yokuz!


kulağımın memesi büyüdükçe
herhangi birini sevme çabalarım yine meşgul çalıyor
tecavüze uğramış sağır gibi
bir yerlerden habire patırtı uyduruyor
yaşamak sentezi yaşmağa girdi
oyuncak köpek kuyruklarıyla oynuyor
bakma yalancı ironilerle düşüp kalktığıma
aslını söylemek hâlâ içimden içime asılsız ihbar sayılıyor
işte
hafızamın büyük bir bölümü hâlâ kapsama dışı kanıyor...




seversin bu ironik aksanı Asude
ama şimdi hayat
beni aldı, astığı ti’den
acımakla kurutuyor/korkutuyor...



üst kattaki komşular taşındı
sebep tanıdık!
geçimsizlik şiddetle çatışmış!
uykular dörde bölündü ülkede
kanepeden bir fazla
nüfüs yarı yarıya azaldı
yalancı iktisatçılara ilet
popülist küçülmeler doyurmuyor açlığı...



g/ar/drop hedef küçülttü
kapağına astığım utancımı vuramıyorum artık dartta
bu bomba haber olsun
artık çarşaftan çıktı
o hiç kimseye yüzünü göstermeyen yatak
her gün yorganla yakalıyorum sarmaş dolaş ...



hükmü kanun tanımayan bir kahır halinde
tüm eşyalarını camdan atmış salon
unsurum suçlu ,benim haberim yok!
gidene dur demek yeterli değil geçsin kayıtlara
hâkim olamıyorsun mihnete
gereği düşünüldü
g/özlem çare değil
geceyarısı duaları da cinnete...



mutfak dersen
tıpkı gittiğin gibi
her yanı dağınık
keşkeler hâlâ bulaşık
acabalar kokuşuyor durdukça...


antrede,boğazından asılı kırmızı avize vardı ya
kurtuldu!
o artık benden bile özgür!

sus artık sen de lânet telefon
bak hâlâ evde yokuz...

...............................

çalışmaya alışmakla
alışmaya çalışmak arasında
boyuna gidip geliyorum...
işte iş olsun!


ve
ne zamandır
seni alçak bir sesle aldatıyorum
kahvaltıyı ö z l e m l e
akşam yemeğini h a s r e t l e yiyorum!




ToprağınSesi







.