Her günüm dünümü mumla arattı,
Gönlümce bir ömür yaşamadım ben…
Aklıma gelmeyen gamlar üretti,
Bahtımın hükmünü aşamadım ben…

Hayra niyet ettim şerre bulaştım,
Elli sene gittim hüzne ulaştım.
Zevke adım attım derde dolaştım,
Pembe ufuklara koşamadım ben…

Gördüğüm rüyalar kabusa döndü,
Kurduğum hülyalar başından söndü.
Dermansız dertlerim üst üste bindi,
Huzur umuduyla coşamadım ben…

Sözüme-tavrıma katmadım yalan,
Yetimin hakkını etmedim talan.
Çıkar için dostu satmadım elan,
Edebin dışına taşamadım ben…

Hüsranın altında büküldü belim,
Kararan gözlerden döküldü selim.
Meçhul bir kuvvetçe çekildi elim,
Elem çıbanını deşemedim ben…

Özümde yalnızlık gözlerimde yaş,
Solar günden güne gün yavaş yavaş.
Yok bana kendimden başka arkadaş,
Halden anlayana düşemedim ben…

Belli ki dünyanın düzeni böyle,
Söyletir bin ahla ozanı böyle.
Bir yanılgısını sezip de şöyle,
Feleğin işine şaşamadım ben…

Veli BOSTANCI