bu sabah dinlediğim o şarkıyı,
sen söylemiyordun da kimdi söyleyen.
hani yeni kalkmışım yataktan
tam elimi-yüzümü yıkarken….
daha ilk nefesi çekmemişim sigaramdan.
demleyeceğim çayın rengi
gözlerime oturmuş.
akşamdan da kalmışım üstelik
yine efkar dolu, yine adamakıllı sarhoş..

sesi sanki sendin,
ama biliyorum sen hiç değildin.
sen; ellerimi tut, gözlerime deli bak
ondan sonra kalk iki sigara birden yak
bir tanesi benim için, ilk nefesi çek öyle ver
demezsin ki.
sesi sana benziyordu ama gözleri başka renkti.
o şarkıyı söyleyen sahi, kimdi….

belki hiç kimse, adı senin adın olmayan….
ben gene hiç aldırmadan
ayakkabılarımın boyalı olup olmadığına,
niye taramadım saçlarımı
böyle pek alaturka demeden
yine koşturmaya başlamalıyım, gecikmeden.
çalınmayacak her şarkıyı, her sabah
asla senin söylemeyeceğini bilerek
kazmaya başlamalıyım toprağımı yüreğimle


Cevat Çeştepe

eski tarihli bir çalışma...