ADINI YAZAMADIĞIMDAN HER BOŞ SATIRA
BU YÜZDEN KARALARIM BEYAZDAN BOZMA SİYAH İNCİ’LERİ...

Kayalıklar üzerinde aşağı bakmadan yürü ve
Çık teker teker merdivenleri
Ğöğe saklanmış bir el bileklerinden kavrayıp
Tepe taklak edecek seni...

Hadikus içindeki mahluku
Sonra yüzdür doğumun suyunda
Göbek bağına tutunup
Ulaş kutsanmışa
Ellerinin arasında Tanrı’nın lütfu,
Haketmediğin halde...

İşte orada!
Usul usul üflediği ruh
Almakiçin sabırsızlanma
Bu bir aldatmaca
Hadi bırak kendini kahrolmuşluğa...

Hadi öl öl öl!!!
İçimin cam kırıklarında
Damarlarımdan aşağı ve
Kafatasımın içinde yudumlayım seni...

Bu kadar işleme kendini derimin inceliğine
Nefesime dokun
Her hava sanki senin ıslaklığından kalma rutubet bulutu...
Tutup seni o boşlukta
Hiç bırakmadan terketmeli kendimi ölümün karasına...

Hadi öl öl öl...
Suyumun içinde...
Ve...
Geriye say
3...
2...
1...

İşte burada
Yeniden seyre dalıp
O kül rengi ışık altında
Boş satırların gelişi güzel doldurulmuş İnci’leri dökülürler suretimden aşağıya...

Hadi öl! artık işkence masalarında
Kayalıklarda ya da göbek bağından halat altında...
Ama....
Öl...
Derimin ince yanında

Dikişler kuruyup düşene kadar ve
Kokana kadar leşin
Hafifleyince kollarmda
Sallayıp seni uçurum kenarına
Gözden uzaklaşınca bir kıvılcımla denizin ortasında yakarım arta kalanlarını...

Artık buldum kendimi
Kavonoz içinde
Bu bir sır...
Gitmeliyim eteğimi sürüp toprağa
Cadı kazanının ortasında
Küflü kavanoz kapağı ardında üç kelime...
Sessiz ol kül bulutunun arasında yine inceden varsın derimin kesiklerinde
Ama ölüsün ruhumun aleminde...
Sessiz ol....