saçlarının büklümlerinde sevdayı saklamış dağ kadını
şimdi azıgının rahmetinde gönlümün sesini dinle de yar ol bana


uzak, seni sensizlikte bulmak
kendi kendinle konuşarak toprağa seni anlatmak
su başı gözler gibi kokunu beklemek
gözlerinin girdabına kapılmak derinden
bir kuşa kanat olup ikliminde özgür olmak

ebruazan dağbaşı lalesi
geçit vermez geçitlerin lal sesli kadını
akrep ve yelkovanın sevdası gibi sana koşmak dağlardan

gönlümün en demli sıcaklığında ne biriktirdimse sana
öyle yaslıyım sana
saçlara ekilmiş kır mahsunu düşüncelerimde sevdim seni
ebruzan; gözleri istanbul kokan sevdalı kardelen
yık hudutları da al beni sevdagahına

ne namazgahlar ıslandı gönlümde
ne dualar biriktirdim fezada sana
hala kurumadı gözlerimin matemi
ey kendini pinhani yagmurlara saklayan saklı dilber
vurma gözümde uçurduğum uçurtmalarımı

ey, endamı hurileri kısakandıran ebruzan
yık bütün memleketleride öyle gel bana....