hayrettin taylan


anne sütü ak bir sevdam var diye sütten kesti güzel
şimdi ne süt, ne güzel, ne de sen

içtiğim yalnızlık suyu da kirlendi
şimdi işte şimdi arındır beni
geç kalmış huzurların pınarında yıka kırıklarımı
varsıl sensizliğimin hecelerinde
ayıkla beni baş harfi aşk olan güzellerden
kavuşmanın öte yakasına taşı özleminle
mezarlıktan korkan ölümcül sevdalardan kurtar
ben seni apaçık sevdim

pusadığın yeniden kavuşma zailine zeyletme
arındığım arıların bal valsında tadına meylettim
gayrı peteklerin arasında aşk balının bakıcısıyım
gayrı çiçeklerinden medet uman bir ümmiyim
iç içe bir çekişin çekimlenmiş fiiliyim
seviyordum

gidişine asılı umutlarının ipinde kuruyor sevda kumaşım
şafağa yakın umut yağmurunla kurutup kur sürme ömrüme
düşlerle düşünüşlerin vaadinde müebbetlerimi yakma susarak

tutkunun yaralı kanıtlarında kaim kıl beni
unutulmuş bir hevesin nefesindeyim
nefes oku
nefis kitabından
her anına sarılıp uyuduğum aşk yatağında
ninni söyle

tekerleme söyle
o onunsa,o onun onarılacak ruhunda hep onundur
mani söyle
halk edebiyatı ol sözsüz sevdamıza
sığınağımda sevi ol ermişler otağında
koylarımda kani ol sular susadığında sana
iç çocuğumun duvarına doyumlarını yaz
aç bıraktığın sarsak özlemlerim doysun
kendimden önce kendim olmaya hazırla beni

sevmek zor gelir
kavuşmak ölüm gelir
beklemek sır gelir
yeniden sevmenin damarları kanar
kan zor gelir yüreğe
an zor gelir imkansızlığa
bu yüzden kavuşma salıncağımı iyi salla
düşlerimle huylarım arasında düşürme
uyumak istiyorum ömrümle sevda yatağında