hayrettin taylan

Bir yaralıya verdim gelemeyişlerini
ısmarladım ıslak özlemleri hasret havasında
talan olmuş gönül gecelerin yıldızında seni saydım aşka
anlatılmazlığın duruşmasında kendimi yargıladım aşka
gelişin ile gidişin tezgâhında kendimi sundum güzellere
bir ben alana , bir ben içre ben bedava
Bir ben alana , bin ben huzura deva
Beni alan,alana sığmaz dedi reva
bu yüzden üşüyen sevdaların sibirya’sıyım
Yasımla yaşım arasında kutuplar araşır
seni özleme coğrafyasında “kendim “kentinde buzul
Eriyorum sana “ kendim”yok oluyor aşk hariç


bitimsiz varılış , soy kütüğünde soyunur tutkularıma
hazlarımın boşluğundan hoşluğun andacını serdim sevilere
hurilerle terlendim
umutlara yıkandım sensiz her demde
aşk bana sindikçe derinden derine sana büyüyor aşk filizim
yeşillerine yaşam olmak istedim
meyvelerine tat olmak istedim
gelişlerine gelgit olmak istedim ay _şen şahit
gülüşlerinin yaslanışlarıyla huzur istedim aşk kanıt

Bir dem aradım son bakışından ,sesinden ,nefesinden
okşanmamış yaralı bir yüreğe sunaklarını akıt
temas etsin teselli
heves etsin gönül bağı
Yüreğimizin ar çukurlarına hasret ekilmeli
sensizliğin tahtında özlem yeşermeli
hayat akmalı ,can yakmalı beni senden
biraz benden ,biraz senden süzülmeli tutkular


Seninle en anlatılmaz anların güneşine dokunmak istedim
Seninle imkansızlık gökkuşaklarına renk olmak istedim
Seninle aşk pınarları akıtmak ve berraklarda kalmak istedim
seninle sisler üzerinde yürüyerek ulaşılmazlığa gitmek istedim
seninle biriktirilmiş tüm sevgileri mumyalayarak yaşamak istedim
Seninle bütün mavileri bulut bulut ruhuna sarmak istedim
seninle sokulmak istedim sol yanın can atışlarına
seninle aşk olmak ,aşk kalmak, aşk ölmek istedim