7
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1479
Okunma
yokluğun
bu kaçıncı vurgun kırığı
dumanlı salınım
sebep sessizlik
...
sureti mor
ağır takı kırmızı kimsesiz
ürperen meme uçları
yaralı
boyuna dolanan parmaklar
gözden kayar hüzün suyu
on üçüncü cüzde
üzüm kokusu
sarhoş rüzgar ıslığına teslim
artık kelimeler...
maskeler ardına düşen
çıkmaz sokakları şehrin
_yolum bitti..._
her an
her yan duvar
her er
her yer sen
_kayboldum!..._
karanlık _üzerime sinen_
ve
korkmuş küçük bir kız
duyar mı seslensem?
tanır mı sesi mi?
_buradayım!...
uzat ellerini ..._
13/7/7
Cevap Yaz