Son dediğim anda, aşkım taşıyor
Bilmem ki bu yürek, kaç can taşıyor
Sevdam beni değil, dağı aşıyor
Uzanır yollarım, aşk diye diye


Sevmek acı dolu, vurgunsa eğer
Vurulsun yüreğim, sevdaya değer
Sevdiğim su değil, nâr imiş meğer
Savrulsun küllerim, aşk diye diye


Her an dalıyorum, hayale, düşe
Aklım bende değil, şaştım bu işe
Anlatır oldum hep, dost ile eşe
Konuşsun dillerim, aşk diye diye


Tatlı özlemlerle, dökülür sözüm
Gözlerimden akar, yıkanır yüzüm
Sönmek bilmez asla, kalpteki közüm
Dinmesin sellerim, aşk diye diye


Yetmedi hasretler, az daha üzün
Gönlüm dert deryası, şevk ile yüzün
Sarhoşluğu sürsün, baharın güzün
Dolaşsın yellerim, aşk diye diye


Yapraklar sararıp, güneş solsa da
Ömrüme yâr değil, hicran dolsa da
Yolumun sonunda, veda olsa da
Titresin ellerim, aşk diye diye


Gönül müjdelensin, satsın elemi
Sevgiler çoğalsın, sarsın âlemi
Neylemeli bilmem, şu el alemi
Kavuşsun kollarım, aşk diye diye







g.öz:))

fotoğraf/dağ gülü
Sakız Adası/Ege Denizi
Çeşme/İzmir




Sesiyle şiirime yürek olan Sevgili Arkadaşımız Şair ve Yorumcu Faruk Civelek’e çok teşekkür ederim, çok güzel olmuş, sağ olunuz arkadaşım, nefesinize sağlık..
Sevgiler, saygılarımla*