Küsüp gidince bir gün, resti çekip bahtıma
Kimi istersen oturt, güldürmeyen tahtıma

Bir umuttu yaşamak, bir ömür ziyan oldu
Gülücükler yerine, gamzem gözyaşı doldu

Bin bir türlü yalanla, gönlümde yer alanlar
Nasıl da huzurluydu, zamanımdan çalanlar

Canım cicim diyenler, ne de riyakârlarmış
Verdikleri derslerle, zulamda hep kârlarmış

Yürekler ki susarmış, sevgi denen pınara
Çölleşip de yanarmış, esir düşünce nâra

Ömrüme ziyan verir, hesapsız dost oluşum
Namerdin ocağında, sararıp da soluşum

Anlayıp dinlemeden, açma gönül kapını
Dost sandığın riyakâr, viran eyler yapını

Kin kibir deryasında, serinleyip yüzmedim
Kirpiğimin ucunda, asla dostu süzmedim

Zurnada peşrev olmaz, çaldım çalacağımı
Aklım kimsede kalmaz, aldım alacağımı

Bu eşsiz gülistanda, sen de gez eğlen gönül
Teninde yansın güller, aşkınla coşsun bülbül

Bırak söylensin diller, su katsın pişmiş aşa
Toprak kadar sessiz ol, rahmet oku naaşa

Dost diye yanaştığın, bırak sırtını dönsün
Burnunu kaldırma sen, kibir ateşi sönsün

Şu üç günlük ömürde, sen de ol ağa paşa
Kalbe sokma dertleri, umut ettikçe yaşa

Dünya denen bu bağda, ya bir dal ol ya da gül
Sen de gez eğlen gönlüm, sana özensin bülbül

Her nefes bir nimettir, çok şükürler ederim
Vadem sona erince, mutlak ben de giderim

Bağbancının aşkına, bütün bu çektiklerim
Mahşerde toplanacak, dünyada ektiklerim



Güler Öz
g.öz))