Küstürdüm gülümü gelmez yanıma,
Bakıpta gülüyor garip halime.
Nasılda düşmüşüm böyle zalime,
Eylen turnam eylen benide götür.

Turnalar gidermiş çok uzaklara,
Açıldı iyleşmez bagrımda yara.
Bulunmaz güzele olayım çare,
Eylen turnam eylen benide götür.

Sizin elde mor menevşe yastamı,
Benim gibi yorgun hemde hastamı.
Sundugun zemzemin altın tasta mı,
Eylen turnam eylen benide götür.

Çalmayan eldeki benim sazımmı,
Kadere yazılan benim yazımmı.
Uçsuz bucaksız gökler sizinmi,
Eylen turnam eylen benide götür.

Böyle gönlümü divane eden,
Desemde anlamaz sözümü neden.
Gelsede geçmiyor bizim haneden,
Eylen turnam eylen benide götür.

Turnalar sizinle arkadaş olsak,
Papatya nergizle beraber solsak.
Elinizde bir gece misafir olsak,
Eylen turnam eylen benide götür.

Mahlasım yokturki yazamam yeter,
Bilsenki bu gönül ne dertler çeker.
Bilmem ki bahtıma ne yollar çıkar,
Eylen turnam eylen benide götür.

Elimde çiçekler yanına gelsem,
Otursam divana selamlar versem.
Güzel gözlerine nagmeler yazsam,
Eylen turnam eylen benide götür.

El alem peşime düştü bilesin,
İsterim sende her gün gülesin.
Gelmesende gülüm hoşça kalasın,
Eylen turnam eylen bende götür.

Satırlar yazmakla bitti bitiyor,
Ömür dedigin neki gitti gidiyor.
Baksana gönlümde neler oluyor,
Eylen turnam eylen bende götür.
ŞAİR CENGİZ YILMAZ