Pusulası şaşmış meğer geminin ömrüm en dip sularda denizinin
Yokluğunda kuru ekmeği bölüştüğümüz suyu yudumladığımız günlerin
Hatırı kalmamış kahpeliğe yatmış duygular sende yenisine serüvenin
Kalleşce batmış sırtıma hiç ummadığım anda kan olmuş ucu hançerin



Pusulası şaşmış meğer geminin ömrüm en dip sularında denizinin
Köpük köpüğe kıyıya vuran alaylı kahkaha dolu dalga seslerinin
Dümenini kıracakmış meğer başka sulara kahbece bindiğim geminin
Beni suların masmavisinde yüzdürecek derken en dibindeyim denizinin



Pusulası şaşmış meğer geminin ömrüm en dip sularında denizinin
Dar bir kafese koyup kilidi vurup en dip sularına attın denizinin
Boğulmamaı seyrettin kalleşçe kıyılara vurmamam için bekledin
Fahişe olmuş inançsız zalim şehvet dünyasında konmuş hayallerin


Pusulası şaşmış meğer geminin ömrüm en dip sularında denizinin
Kulaç attığım o zorlu denizinde boşunaymış meğer o deli çabalarım
Yolladığın köpek balıklarıyla şimdi parça parça kan kokuyor bedenim
Tek bir şeydi oysa unuttuğun Rabbim’in o kutsal yazısı büyük adaletin

SANA AFFI OLMAYACAK ASLA BİLİYORUM
ASLA OLMAYACAK SONUNU BEKLİYORUM


BİNAY SEYMEN
28.8.2010