8
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
2497
Okunma
Can dostum Kemal’e özlemle...
Saatler durmuş sanki
Zamanım gelmiyor, zaman tükenmiyor…
Tükenen çok şey var oysa içimde
Dost tadında bir an geçirmeyeli öyle çok oldu ki
Şöyle içten gülmeyeli…
Biraz kırgınlık, alabildiğince yılgınlık
Budur işte hayatımın tarifi,
Hani o tarif edilmez acının ardından.
Seni yaşamak, hani sensiz
Rüyalardan medet ummak,
Rüyalarda mutlu olmak ve
Rüyalarla avunmak!
Anlatması zor,
Herkesin bildiği ama
Hiç kimsenin anlamadığı bir sızısın yüreğimde.
Özlemek; özlemek sonsuza kadar,
Sonsuzluğa varıncaya kadar…
Hani her şey bu kadar kirliyken
Bir de o tertemiz ellerine sarılamazken
Geçmek bilmeyen zamana karşı
Zamanın tükenmesini beklemek
Öylece…
Daha erken mi diyorsun,
Gidişin de erken değil miydi?
Peki ne bu ağzımdaki limon tadı,
Bu ayrılık sarısı?
28.08.2010; Bitlis
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz