yıldızlar gökyüzünü sardığın da
katran karası gece’nin koynuna
apansız hüzün girer

karanlığın korkulu bakışları
düşer gecenin üzerine
sanrılar sarar
dört bir yanı
hatırı sayılır bir yalnızlık
gelir
çöker karşına
en esrarengiz
tavrıyla

bütün direnmeler
nafiledir artık
inatlaşmalar çaresiz
biteviye iç çekişler
bitap düşer
ve
gecenin koynun da
demlenir arsızca
hüzünler

boğaza dolanır
okkalı bir yumru
başucun da çersiziliğin
cella’dı
sol yana vurur
namert ince bir sızı
itiraf lar
pişman’lık lar
ardın’dan
doğumsuz bir sancı başlar

sessiz haykırışlar
yürek duvarların da
yankılar
hükümsüzdür artık
tüm direnişler
ve
gecenin koynu da
arsızca demlenir
hüzünler

yenik düşer gece
çaresiz’liğin
melanet hırkasını
giydiği bu demde
üşür
üşümüşlüğü ne sarılır

yalnızlık
med cezir mevsimi dir artık
tufan boran karışık
sarar heryanı
alacasız zifiri bir
karanlık
ve
gecenin koynunda
arsızca demlenir
hüzünler

bir ışık hüzmesiyle
sarsılır melun yalnızlık
ve
aralanır
geceyi saran
katran karası
o
karanlık

gecenin koynunda demlenir hüzünler


ferhan erdoğan
28.08.2010





KAYIP ÇOCUKLAR NERDE..???
KAYIP ÇOCUKLAR NEREDE...????
KAYIP ÇOCUKLAR KİMLERİN ELİNDE..???