bir gün oturuyorken,öylece dalgın
evinizin camlarına kaydı gözlerim,
görünmedin.
sonra o küçük çeşmeye baktım,
evinizin önündeki.
bir küçük kız su dolduruyordu,
sen yoktun.
birden eskilere doğru yürüdü,
düşüncem hayalim.
ve inan...
ilk defa ooofff çekmedim.
duymuştum seni istediklerini,
verildiğini.
ve yarım milyona ulaşmış değerin,
duymuştum.
memnunsundur umarım,
mutlusundur.
sen hiç merak etme beni,
mutluyum ben de.
dolaşıyorum köyün sokaklarında,
tarlalarında,dağlarında.
elimde dayak, sığır güdüyorum.
kiraz yiyorum dalında.
biliyor musun, buğdaylar şimdi başak başak,
ve altın sarısı doğa.
geceleri ise anılarım düşlerim,
dostlarla yüklü hep.
ve diğer bir mutluluğum,
yarın....
pek yakın bir yarın.
evinizin önündeki çeşmeden
su dolduran o küçük kız
ve diğerleri
babalarının ceplerinde eritmeyecekler
sevdalarını.
onlar gülüm...
onlar sevdiğine varacak,biliyorum.




20.07.1982-KASTAMONU