bana duygularını anlatır mısın desen sadece susarım,
bundan o kadar sey anlayabilirsin ki...

karşımdayken arkamı dönüp gözlerimi yumarım,
nefesim çelme takılmış hayatlara döner,
sensizken nefes alamadığımı anlarsın...


diyelim gözümü açtım ve gözlerine baktım,
bu sefer ’sinekten korkar mısın’ deyip el çırpan
ilk okul çocukları gibi aniden bağlarım kirpiklerimi,
gözlerini eskitmeye korktuğumu ve
gözlerimden kıskandığımı anlarsın...


elini uzatırsan;
üzerine toprak sardığım ninemi düşünür ağlarım,
gözyaşlarımla elime abdest aldırır elini öyle tutarım,
o zaman ne kadar kutsal olduğunu anlarsın...


’seni seviyorum’ diyeceğini hissettiğim an,
kulağına yalan sızmış tüm canlıları uykuya gömerim,
ağzından benim için damlattığın bu söze
verdiğim o inanılmaz değeri anlarsın...

duygularını mı anlat diyorsun? susarım...
susmam zoruna giderse bir iki yaş ağlarsın,
ama bir de mühür vursan çok şey anlarsın...