Hesaba çektiğin geçmişin duvarlarından
Kaldır sırtını..
Haleti ruhiyyenden güleç yüzünü eksik etme sakın
Sitare kalsın nar-ı aşk’a..
Görüyorsun
Akıl sır ermiyor vaktin nasıl geçtiğine
Uzun zaman oldu
Kapını iğreti bir şimal rüzgârı zorluyor
Öfkeni merhametinle örtmeye çalışma boşuna
Hükmü verilmiş fermanlara ucundan tutuştur ateşi



O seni sabahlara yarı canlı düşürmedi mi hep
Eyyamı sol cebine gizleyen o iki yüzlü riyakâr
Eteklerine taktığın zilletin sesi kısık ve derindi
İçine doldurduğun baldıran
Şiirlerine döktüğün zehir di
O hayattan çalabileceklerinin hesabının çetelesinde
Kafa yorup dururken
Ellerindeki kirler sana bıraktığı mehir di



Bırak ta
Şimalin nemli rüzgarı kundaklasın korkularını
Edebinden kırk maşraba ile tüm günahlarını yıkayarak
Kuzeyin azgın oratoryosu kırbaçlasın sağırlığını
Yörük obalarında
Öyle bir temaşa ki
Gözlerinde halay duran
Raks-ı şahane de saklasın varlığını



Ayak altında içre döner feleğin paslı çarkı
Başının üstünde fırfır on sekizbin alem
Süzdün şimalı imbiğinden
Olmuyor değil mi..
Hayali bir başka iniyor gecelerine
Gayri meşru bir zeybeğin
Tınısı dolanır dillerine



Faruk Civelek