Oysa hayat koskoca bir şiirden ibaretti,belki de bu hayatımın şiiri”

GİDENLERİN ARDINDAN 1

Gökyüzü bu gün kan renginde,
Yağmur yerine yağıyor kan.
Bu gün gidişinin doksanı,
Doksan yaşanmamış gün,
Doksan kere tadılan ölüm.
Yüreğim uslanmaz,yas içinde,
Ölüm son virajda,
Ölüm,bu son dönemeçte.
Ölüm...gizli kalmaz ki son nefeste.
Sen yoksun ya...
Güllerindi, gamzemde solan.
Sen yoksun ya...
Halimdi paramparça,perişan.
Sen yoksun ya...
Umudumdu urganlarda sallanan.
Oyy yaralı yüreğim,
Oyy bu deli sevda.
Dön desem geriye dönebilir misin?
Bu canın cananı olabilir misin?
Gel de yüreğimdeki pasları sil artık,
Bir anıların kaldı bana sadık.
Haydi...
Ok yaydan fırlarcasına gel,
Bir turna kanadından uçarcasına gel...
Gel de;
Sen nasıl istersen öyle gel...
Öyle gel...

Gökyüzü bu gün kan renginde,
Yağmur yerine yağıyor kan.
Bu gün gidişinin doksanı,
Doksan yaşanmamış gün,
Doksan kere tadılan ölüm.
Deli taylar gibi koşturdum,
Peşinden beyaz gömleğin.
Hediyesi saydım verdiğini
Suçu yoktu inan kefenin...
Bir beyaz koridor,
Saatler git ve gellere gebe,
Hep ben kaldım,
Ortada çaresiz ebe.
Kime uzatsam elimi,
Ellerimde boşluk,
Ellerim de umutsuzluk.
Konuşsana,
Susmasana,
Üzerine çekilen,
Bu çarşaftan çıksana.
Gözlerin bir boşluğu,
İzleyip durmasın,
Ayağına takılan,
Son künyen olmasın.
Adı:Sevda
Soyadı:Umut
Yaş:Daha on yedi
Nedir bu üstündeki ayrılığın rengi.
Konuşsana,
Susmasana,
Bir kere daha baksana.
Bir kere daha göz kırpsana.
Hepsi bir bir aklımda,
O geçen günlerin,
Dumanına baka kaldım ayrılık treninin.
Oysa ölüm;
Ne firak,ne zeval,ne ademdi,
Ölüm,kısacıkta olsa terk edilmekti.
İşte böyle gülüm,
Gökyüzü bu gün kan renginde,
Yağmur yerine yağıyor kan.
Bu gün gidişinin doksanı,
Doksan yaşanmamış gün,
Doksan kere tadılan ölüm.
Mezarının üstüne,
Diktiğim karanfiller,
Şimdi...
Bir bir boy verdiler.
Odanda hala anıların var,
Onlar hiç terk etmediler.
Kokunu sakladı duvar,
Tebessümün hala çerçevede,
Ben seni düşünüyorum.,
Sen beni düşünme.
Bu gün gidişinin doksanı,
Doksan yaşanmamış gün,
Doksan kere tadılan ölüm.
Aldırma...
Sen giderken dediklerime,
Senin adından mektup yazdım sevdiklerine
Yine sordum hal hatır,
Yine bahsettim havadan sudan,
Gönderen kısmına ismini yazdım,
Sonra senmişim gibi postaya yolladım.
Neylersin işte...
Sana kıyamadım
Kıyıp ta atamadım...
Gömemedim kör kuyulara.
Bırakıp ta gitmek kolay mı? bu sancılarda...
Yine çiçeklere su verdim,
Menekşenle konuştum.
Yine her yağmur ardından.
Ebem kuşağına koştum,
Soluk soluğa,
Kan ter içinde.
Haydi sende konuşsana,
Susmasana.
En azından bir göz kırpsana...

Gülüm...
Bu gün gidişinin doksanı,
Doksan yaşanmamış gün,
Ve...
Doksan kere tadılan ölüm.
Seninle atıldı,
Hayata bu kördüğüm,
Yollarım çıkmaz sokak,
Her taşın altı yılan,
Bende geliyorum,
Geliyorum aç bağrını,
Gayrı sensiz duramam