11
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
2205
Okunma

Yalnızlıkların kol gezdiği ömür zindanlarında
Gene bir çentik daha attım günbatımlarına
Koşulsuz her yeni gün vuslatı beklerken
Ayrılık prangaları eklendi bileklerime bir bir
Şimdi kurumuş sarmaşık dalları dolanmış
Küflü parmaklıklarıma bilmiyorsun...
Dokundukça kanıyor avuçlarım görmüyorsun....
Kıyılarım sessiz çakıl taşlarında gözyaşlarım
Katre katre büyüyen yalnızlığımla bir başınayım
Aslında ağlamıyorum sakın sevinme
Söz geçiremediğim gözlerime isyanlardayım
Yeni ufukların kırık gölgesinde bekleyişler
Bitmedi bitmeyecek hergece
Sancılı yenilmişliğin gündoğumları şimdi bak
Güneş gülümsese bana ne çıkar
UYANIŞLARIM SENSİZLİĞEYSE EĞER.....
5.0
100% (7)