Ramazan,
Bir giriş kapısıdır
O büyük alemin içine
Son vahyin indiği gece
İşte bu ayda,
İnsanın ebedi aleme yürüyüşü
Ayet ayet Yüce Kur’anla,
Anla...

Ramazan,
Hıra’nın bir temsili
Tüm nefsani arzular bırakılır kenara
Beklenir gönül huzuru
Bir melek konsun ruha.
İçinde bir ummandır, üfler Allah ruhuna
Ramazan’ı nurlu eden
Okuduğun anladığın
Büyük bir şevkle yaşadığın Kur’an.

Haydi otur gök sofrası
Maide inmiş gökten
İlim irfanla
Yaşayan Kur’an var.
İyice anla ki;
Hz Muhammed Son Nebi
Peygamberler halkası
Ahlakı Kur’an olan
İnsanlığın, seçilmiş Mustafa’sı.

Bir giriştir bu kapı
Kendine, alemine bir dön
Bir elif dahi yoksa kalbinde
Ramazan yetim, Ramazan öksüz.
Bırak kendini
Açıkan ruhu bir
Allah kelamı doyurur
Arama başka ilaç
Ruhunu Kur’anla aç.

Ramazan,
Kur’anın nuruyla adınlanan zaman
Gönül kubbende çınlasın mana
Bir anlamsız okuma değildir bu
Tak içinde gör
His, hareket, akıl, onur, şeref
Nasıl işlenmiş bir hayattır bu
Bir tılsım, bir büyü değil ki
Sarıp sarmalayıp
Saklanacak hiç değil.

Ramazanda aç kitabı
Asıl aç olan ruhunu doyursun
Oku,
Yaradan Rabbin adıyla
O, insanı en güzel muhabbetten
İlgiden, sevgiden halk eden.

Der ki hocam
Ey cahil oğlum
Asıl zarfa değil içindekine ram ol
Mesajı al sindir her hücrene
Kur’an yeniden insin
Bu kitabın nüzul sebebi
İyi bil ki Sensin.

(Ağustos 2010 İstanbul)