Yine çınlattım
Az önce kulaklarını
Nedense bilinmez,
Yaşanan yıllar gibi
Adım adım
Uzaklaşıyorsun benden...
Farkındayım canımıniçi
Sultanlar sultanım biliyorum
Birleşerek yaşamayı değil
Tükenerek sevmeyi seçtin sen...
Hep zorları seçmek
İkimizin de karakteri olmuş gibi
Bir bakıma yazgımız.
Tercihin oysa eğer,
Yapacak bir şey yok...
Ben, yalnızca isteklerine boyun eğerim.
İtiraz etse de yüreğim, boşuna...
Bildiğini yapacaksın yine.
Zorla güzellik olmaz,
Hele sevda...
Hiç olmaz.
İtirazın anlamı yok...
Onun için yok.
Bülbül gibi şakıyıp
Şarkılar, şiirler söylesekte
Kalbimize ateş düşüp
Damla damla erisek
Avuçlarına aksakta
Değişmeyeceğini biliyorum...
Ondan, susmayı seçtim ben.
Sen, başından beri suskundun zaten
Konuşmasan ne yazar?
Ne kadar zormuş
Sevip sevipte dışlanmak...
Ne kadar zormuş,
Sevdiği halde”yabancı” olmak.
Yalancıktan gülmeye çalışmak,
Sevdiği halde,
“sevmiyorum...” demek.
Ne kadar zormuş...
Yaşamayan
Başına gelmeyen
Bilmez bunu...
Şimdi daha iyi anladım
Gümüş saçların derdini
Solan, samur saçların sebebini.
Zor dostum zor...
Şu sevda ile inleyen
Damla damla eriyen kalbin
Derdine çare bulmak zor.
En güzeli, yerinden söküp atmak...
Öyle mi dersin?!

13.08.2010
Suat TUTAK
(Son şiirlerden.)