Bir fikrin, bir duygunun, düşüncenin ruh ve yürekte yüksek woltajla yaptığı cereyanının iz düşümüdür imge.Dokunur, hisseder , soyutluktan somutluğa açılan pencerede imgeyle sonsuz anlamın ve çağrışımın yollarına düşersiniz.

Garipçiler tamamen karşı çıktılar öyle bir hal aldı ki artık bu tutumları sokak ağzıyla, günlük konuşma dili, vatandaşın anlık ruh halleri en basite indirgenmiş haliyle şiirde yerini aldı.Sonra buna tepki olarak 2.Yeniler geldi tam tersi bir edebi politika güderek.En özge, en erden imge şiir sayıldı bu dönemde .Acı bir gerçek vardır ki her ikiside kendi kendini bazı istisnaları gözardı edersek yavanlığın ve sığlığın ağından kurtaramadı.

Yinede emin olduğumuz bir kesinlik varsa 2.Yeni yine de Türk edebiyatını biçimsel ve düşünsel farklılıklarla yeni bir estetiğe
kavuşturmuştur.

Şimdi efendim , kusura bakmayın bir anda şiirden sonra bunu kısaca geçme gereği duydum çünkü bu değerli eserdeki imgelerin kurulum yapısına fena taktım :))


"kaç kez gülüşünü topladım
karton kemiklerinden

yine de avazı yok!
balık ağızlı göçmen bulutların

bıraksan
topal sokaklarıma
vişne tadında dökülecek her tadın "


İmgeyi meydana getiren kelimelerdeki tezat anlamın bağlamında oluşturulan etki ve düşünce silsilesi öylesine ustaca dikkat çekici ki .

gülüşün karşısında avaz
kartonun karşısında kemik
Uçmanın karşısında topallık


yine ,


kirli bir kelimenin intiharı gibi
suyun bulanıklığına düşsün
yakasından çaldığım kimliksiz dünya

/ıslak kalsın kelimelerimde dudakların
sancısız bir imge doğur bana.../


intihar ------------------- doğum ( imge doğumu )
Yaşamakla , ölmek bir arada bu dizelerde.

Şairimizin imge geninin genetik yapısı genelde zıtlıkların bir arada oluşturduğu o birbirini çeken kuvvetten gücünü almaktadır.Kelimelerin öz anlamlarını zıt anlamlı başka bir kelimenin anlamıyla çarpışımından doğan etkiye mükemmel demek bile inanın yavan kaçar.


Yine şiirin biçimsel korografisinde baştan sona herzaman dediğim o aynı mantık, özen ve dikkat aleni dikkat çekmekte.
Girizgâh ve finaldeki anlamsal birliktelik ve uyum kesinlikle bir şiirde her yönüyle bütünselliği sergilemek, ispatlamak adına çok gerekli ki aksi halde kopuk, dağınık, ne verdiği tam olarak belli olamayan bir eser niteliğine bürünüverir okuduğumuz yada yazdığımız eser.

Yine, şiirde ki parantez kullanmak olayı kesinlikte benimde çok çok aşırıya gitmekek, bir şiirde en fazla üçtane olması kaydı ile tasvip ettiğim yegâne olgulardan biri .Bazı eserlerde görüyorum " / " işareti hem şık durmuyor hem de bilemiyorum bir yazına bu slaç şeklini yakıştıramıyorum.

Farklı gösterimlere sahip aynaların birbirine karşı durarak birlikteliklerinden oluşturdukları yepyeni gösterimin ışığında kamaşan ruh ve yüreğimle selamlarımı gönderdim.Teşekkürler paylaştığınız için.