1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1849
Okunma
nasırlı ellerimizle uçurttuğumuz umutlar
kanatları kırık martılar gibi…
yosun takılsada ayaklarına
oynayacaklar özgürlüklerini mavilerde
AŞK bir derya derdi şair mezbuhane…yalan!
rüzgarın geri getirdiği üç notada saklandı hep sevda…
bazen menganeden geçmeyen bir kıl/çık gibi takıldı boğazımıza
kan tükürdük
kırmızı bir şarapla yudumladık acıları… bağ/bozumu sonrası
hayat kristâl bir merdiven değildi… upuzun ve kara!
bazen bir çıra yakardık göz/bebeklerimize sisli yollarda.
şimdi yokluğuna kırık çizgiler yerleştirdim
sekeliyorum hep sana geceyarılarında
rüzgar öpüyor saçlarımdan yılan sessizliğiyle
bir çocuğu okşar gibi okşuyor tenimi
elimdeki topaçın ipi kısa olmasaydı
belki döndürürdüm kaderi !...
puşt dediğin dünyaya şimdi uzaktan bakıyorum
11.08.10 Kamuran GÜNDÜZALP
Şiirin sahibi
Cevap Yaz