Savaş mı diyelim buna ne denir?
Yüreği hainler bitecek sanır
Sanmayın azalır, sanma tükenir
Kızılırmak gibi gür/dü Mehmet’im.

Bilmeyene anlatması zor olur
Yolumuzdan dönmek bize ar olur
Resul’ün bağrında kutlu nur olur
Şehitlik merteben kâr/dı Mehmet’im.

İnsan öldürmekle menzil bulunmaz,
’Kınadım’ demekle gönül alınmaz
Bir şaşkın türedi kanı bilinmez
Seni tüketmekmiş derdi Mehmet’im.

Koyamadık bu belânın adını
Kaçırmakta mahir, ağız tadını
Hangi zalim aldı ki muradını
Göremeyen gözler kör/dü Mehmet’im.

Yaradan görüyor, deme ki “nerde? ”
El açtım seherde sıyrıldı perde
Mazlumların ahı kalır mı yerde?
Bilmeyen yürekler ur/du Mehmet’im

Sağ gelirim dedin, gittin ansızın
Yürek yürek piştik diner mi sızın?
Yürüdün Rahman’a aydınlık yüzün
Senden önce cennet kır/dı Mehmet’im.

Gelin Gülhaniyim anayım, ana!
Anadolu’m feryat figan duyana?
Her cephede dövüşürken yan yana
Şimdi düşman bilmek zor/du Mehmet’im

2010 - Kırşehir