23
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
1600
Okunma

açtı
açıktaydı
yol bilmez
iz bilmezdi
büyük şehrin labirentlerinde.
kaybolmaktan korktu
gözlerini kapadı
güneşe yürüdü...
her adımda
gözü görenler çarptılar ona.
yapraklarını yoldular
dallarını kırdılar
şaşırdı...
görenler görmüyordu.
elleriyle anlattı
parmaklarına yükledi aşkını
umudunu
inancını...
sol göğsünden aşağıya bir çizgi çizerek
’sizleri seviyorum’dedi.
görenlere
duyanlara.
birileri konuşuyordu
soluk almadan
bildi ki
konuşanlar duymuyordu.
ne kadar da küçüktü
küçücüktü dünya
insanlar sığmıyordu
ne şehirlere
ne dağlara
ne vadilere.
minicik
miniminicikti yürekler.
oysa
yunusun gönlüne dünya sığardı
bir lisan bir insan
iki lisan iki insan
diye diye
lal olduk
sağır olduk
kör olduk
dönüp bakmaz olduk birbirimize..
09/08/2010
ödemiş
5.0
100% (17)