Baktım kalakaldım denize.
Kokladım,içime çektim gelen havasını,
Sen gibi nazlı,
Sen gibi güzel,
Ama sen gibi de hırçın koktu burnuma.

Özledim seni,
Her kalkan gemiye yetişmek istedim de,
Kıpırdayamadım yerimden,
Bacaklarım ,ellerim,kollarım yetişemedi,
Uzanamadı sana,

Bir gemi kalkmalı ama bu limandan,
Sana gelen,
Her saniyesinde sana yaklaştıran beni,
Karşılamalısın iskelede,
Buğulu ama mutlu gözlerle bakıp,
Sarılmalıyım sana doyasıya,

Geçen zaman,ayrılıklar,
Her şey,tüm zamanlar ve herkes,
Önemini yitirmeli,
Sadece sen,ben,ikimiz,baş başa,
Hiç tanımadığımız,
Bizi hiç tanımadıkları bir yerde,
Saat ve takvim olmadan,
Saatlerce konuşmalıyız ordan buradan,
Yeniden hayatı keşfetmeliyiz,
Yapabildiklerimizi ve de beceremediklerimizi
Gurur yapmadan,utanmadan haykırmalıyız birbirimize,
Ne istedik ne oldu ve daha sonra ne istiyoruz fark etmeliyiz,
Dürüstçe kompleksten,ego dan uzak,
Sevgiyle sarmalıyız birbirimizin yaralarını.

Seni seviyorum,
Bunu yüzüne sana söylemek istiyorum,
Yine,yine,yeniden söylemek.
Sen alışkanlıktan öte can gibisin bana çünkü,
Az evvel nefes alamayacağımı hissettim bir an özlemden,
İnanamadım,aradım seni ve rahatladım biliyor musun?
Duyunca sesini.

Hemen kalk yerinden,
Ben de aynen,
İlk gelen,
Buradan ilk kalkan gemi ile sana gelip,
Tutmak ellerini,
Ve gerçekleştirmek istiyorum bu hayalimi.
Geleceğe ertelemeden.

06/08/2010

Aynur Meydan