Şimdi Yaşasaydın,
Yani Yaşatsaydım Seni İçimde ,
Bambaşka Birisi Olmuştun Belkide,
Belkide, sen ben yerine Biz olmuştuk Seninle..
Ama Gel Gör ki, Ölüsün Sen artık İçimde..
Ben Ardından Bir Dua bile Etmeyen,
Günahkar kulum Duasını Esirgeyen..
Sen En Çokta Beddualarıma yakıştın zaten..
Ellerimi açıp semaya,
Şükretmek Vardı şimdi var olduğuna.
Oysa Şimdi, beddular okuyorum olmadığına..
Neydi Seni Benden Ayıran,
Sordumu sana Melekler Yapıştımı Yakana..
İnkar etme sakın yalan söyleme,
Sözün Geçmez Artık Nafile..
Yaralı Koymuştun Ya giderken beni,
İnan ki hiç değişmedim..
Aksine daha da kanadı Yaralarım.
Hiç dinmedi gece sancılarım..
Kurumadı gözyaşlarım.
Sen şimdi öldün ya Bende.
Defnettim ya seni taa içime.
Artık Nefes alamazsın değil mi?
Gülen gözlerinde olmaz.
Konuşan dilinde susar..
Peki Kazanan kim oldu Sen mi ? Ben mi ?.
Sana Sormuyorum, Kendime Soruyorum.
Ve kendi Kendime cevaplıyorum.
Kazanan sensin, yine kaybeden Ben oldum.
Sen hep yaşadığımı sandın ya.
Oysa çok yanıldın, bende kendimi yanılttım.
Bir gün gelir diye, kaç hatıraya sarıldım.
İşte o son gece, yine seni bekledim.
Yine elimde hatıralar, pencerenin önünde yolunu gözledim.
Azrail geldi yanıma ,Biraz zaman istedim.
O gelecek dedim, Sen geleceksin diye bekledim.
Vakit doldu sevgilim, Sen hala gelmedin.
Ölen kimdi sevgili? Sen mi? Ben mi?..

GöKHaN SaRI