1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
2294
Okunma
Loş ışıklı bir sokağın matemli yanlarını arşınlıyor gözlerim.
Esaret altında kalmış bir şehir gibi talan ediliyor duygularım.
Geçtiğim her kente kendimden bir parça bağışlıyorum.
Benden bir hatıra kalsın diyorum kim olduğumu bilmeyen sokaklara.
Hava soğuk ama aldırmıyorum !
İki yana sallıyorum ellerimi son bir umudumdur cebimde olmayışı.
Senden kaç kilometre uzaktayım ?
Yada sen bana kaç adım yakınsın..
Matematiksel işlemler aşkı nasılda saçma hala getiriyor.
Aslında gitmekle başlıyormuş beynin girdap sahneleri ,
Yalnızlık kendini hayellerin kıyısına vuruyor her geçen gün ve saniye.
Sıyrılmak istediğim onca anı varken sürekli gel - gitler kurgusu olmayan bir beyin sendoromuna yol açıyor.
Zaman/sızım sevgilim !
Sızım Sızım sızlıyorum !!
Gökhan SARI
5.0
100% (1)
Cevap Yaz