Ellerimle dokunarak yürüdüğüm karanlık gibiydin sen
Yokluğuna çarpma korkusu asılırdı boynumda, canım yanardı
Sevgilim !
Şimdi ben kısık gözlerimin aralığından seviyorum seni
Ve karanlıktan korkmamak için türküler çığrıyorum senden yana
Duymuyorsun !
Sağır mısın be kadın
Ölüyor bu aşk diyorum
Anlamıyor musun !
Kirpiklerim titrerken küçük adımlarla emekliyorum sana
Bilmiyorsun !
Buzul rengi hayaller kuruyorum
Düşlerin buz kestiği bir sevdadan geliyorum
Anlıyor musun !
En çok hangi sahneleri güzeldir serüvenlerin
Biliyor musun ?
Mutluluk, adına adanan kelimeleri hikayenin sonuna iliştirmektir
Sevgilim galiba yine olmadı !
Sen mutlu sonların katili ben binlerce mutsuzluğun şaheseri
İşte böyle saçma sapan çıkıyoruz ortaya
Katil ve zanlısı belli yani
Hükmümü dar ağacında giydiriyorsun bana
Bilmiyorsun sevgilim !
Ölümün böylesi kalmadı artık
İlkel olma biraz ben/cil olmayı dene
Yakışır mı böyle bir adama böylesi bir ölüm
Hadi beni kendinde öldürmeyi dene
Belki sarkar yağlı urganın ipi ayaklarına
Sevgilim bilmiyor musun !
Böyle ölüm dediğin yara olur ahirete
Şimdi sen
Adına yüklediğim çoğul mutlulukları yalnızlıklara gebe bırak
Tut bir anının ucundan savur yüzüme kırıklarımı
Can kırıklarım ve yasa dışı ayıplarım aksın yüzüme
Ayrılığa bula beni
Bana böyle bir ölüm yakışır ancak
Gık’ım çıkmaz inan ki
Bildiğim bütün diller de susar
Lisanımı sana uyaklarım
Bir kere seni seviyorum de bana
Gözlerini ardımda bırakırım..
Bana böyle bir hasret bırak
Ölüm nasıldır herkese anlatırım...
Sevgilim !
Soyundum dilimden tüm senli sözleri
Artık öldürebilirsin..


Gökhan SARI