2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1847
Okunma
Yıkar geçer sevdiklerin.
Sen enkazlarını toplarsın.
Ne acıdır ki; Bir tek sen toparlarsın.
Ayazda kalmış yüreğine ağlarsın.
Çaresizliğini yorgan yapıp.
Dilinde bir şarkı tutarsın.
Eşlik eder sana yıldızlar.
Şiirler yazdığın kalemini kırarsın.
Küfür edersin alaycı dünyaya.
Sen, yalnızca yankısını duyarsın.
Neler geçmez ki içinden.
Yaşamak mı? Ölmek mi ? dersin.
Oturur bir başına, feryat edip ağlarsın.
Cevapsız sorular hınzırca sırıtır sana.
Dersin bir hayırsız sevdim.
Onunla kaç geceler öldüm.
Sevmeyi de bildim, sevilmemeyide.
Acıyı, aşka yama yapmayı da.
Acıyabilmeyide.
Dönüp bakarsın haline.
Pişmanlıklar dolu bir tepsi gelir önüne.
Sen elini uzatıp, tek bir zerre alamazsın.
Yine elinde kalem, ayrılığa yazarsın.
Gidişlere düşersin yine .
Artık, hiç olmayacağı gelecek günlere.
Dualarını, iki dudağının arasında sıkıştırıp.
Ona en büyük bedduaları okursun.
Artık iyi olmasını hiç umursamazsın.
Ama gel gör ki, Ne gözyaşını kurutabilirsin.
Nede adam gibi ağlayabilirsin ardından.
Ayrılık bu kadar ağır mı olacaktı dersin.
Gidişler, artık deprem yaratır yüreğinde.
Gidişler içini yıkıpta geçer.
Şimdi sen Sor yüreğine
BEN KİMİM ? diye..
Yaşayan bir ölüsün Artık sende .
Sen hiç bilmesende.
GöKHaN SaRI
5.0
100% (1)
Cevap Yaz