Çok derinde birşey bu, gizlenmiş kuytulara,
Birgün yüreğimin kanamasından korkuyorum....
Debelendikçe nasıl saplanıyorum,
Gel ,gel birde bana sor...
Sen.. kara dehlizlerimin ,yürek yangını duvarlarısın,
Aşamadığım,ve istedikçe aşmayı,
Dibe vurdukça vurduğum, anlarımsın...
Bilyorsun çıkş olmadığını , yüklendikçe yükleniyorsun...
Sen.. umut adalarımın gelgitleri,
Yürek kıyılarımın ,sivri çıkıntılarısın....
Birgün canımı yakmandan korkuyorum...
Dinginliği özlediğim ömür sütunları arasında,
Yok oluşlarım yakın belki, ne bilirim....
Tarifsiz kederlerin yırtık,pırtık sayfalarını,
Hergün yeni baştan yapıştırıyorum....
Ve çoktan birtanem senli sensizliklerin,
Arasında kaybolup, eriyip GİDİYORUM.......