0
Yorum
12
Beğeni
0,0
Puan
1124
Okunma
Bir gün bir kafes kuş aramaya çıkar / franz kafka
......
cennetin bahçesinden kovulan insan
kesik çizgiler attı gecenin mavisine
mezarlardan uçan karga ulumaları
dolunaya doğru yankılandı
neydi bu buruşuk karton kutuları raflarda
neydi bu uçurumlar
ve altın kalemlerle imzalanan yasalar
binlerce sorgudan geçen karakalemim
duvarlarda çatlayan karalamalar
tahtaların aralarındaki hamamböcekleri
gelip gözlerimin önünden geçiyorlar
ve süzülüyorlar ağzımdan içeriye
o an çalmaya başlıyor şehrin gongları
içimdeki tohumlar patlıyor
mayalıyorlar gökgürültüsünü kalbime
tanrım bu ben miyim
başkalaşıp akan beynim mi
sırtımdaki sahte kabukların dökülüşü mü
ruhum kafeste özgür bir kuş mu yoksa
Aysu
