5
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
2290
Okunma

beykoz-istanbul
aşk...
bir gardiyan gibi
kalbimin kapısındayken,
nasıl sızmasını beklersin
rayihasını gülün dışarı...
adımlarımla küçülttüğüm bu çürümüş şehrin
kan pıhtısı kokan sokakları
iğdiş edilmiş düşler kumpanyası...
ve
bir cellat olup çıkıyor karşıma
pusuda,
günbatımları...
kızgın bir halkaya dönüşüyor
boynumda
martı çığlıkları...
ah, bilseler!
kulağı var yerin
şairin; uçurumlara meydan okuyan yüreği...
sesler çoğaldıkça,
martılar çoğalıyor.
sesler çoğaldıkça
martılar daha mı çok ağlıyor?..
bir yosma olup çıkıyor gece...
sere serpe...
/ mai /
songül doğan