6
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
910
Okunma
Adem; bir görünüp sonra yatılan uzun uykular
Kaç ay’ı, kaç güneş’i denize taşıyan sular
Ölüme boyun uzatan korkular
Sarsma Ey Nebi
Ben kovulmuş münzevi
Kendime yetmiyor avadanlığım
Şirazesinden çıkan şaşkınlığım
Ellerim havada boşa kalmış onca zaman
Ben dökülen ilk kan
Ve son yıkanan
Ormanların ve denizin karanlığı
Bir derin gönül darlığı
Alışık olmadığımız ışık
Hepimiz birer arsız yüz; yılışık
Bir kuru kütük, kötülük
Kanımızı emen bir sülük
Bu adam da kim
Mecal sizim
Yeniden kanıyor köklerim
Gül kokusu
Bir yudum su
Hayrettin YAZICI
Cevap Yaz