Yokluk tamah etti ,ruhum başka kimliklerdeyken
Göz yaşı çukurlarım ,bertaraf etti seni
Gidişine ne ışıklar yakmıştım,şehirlerimde
Ellerinde ütopyalarla geziyordu,küçük kızlar
Gençliğim geldi aklıma,çizgilerimi unuttum ruhumda ki




Her yıkılışıma,bir güneş toplardın bel ki ama?

Hiç güneş toplanırmı,inanç fakiri oğlan.




Henüz daha yirmisindeydi,gençlik
Gözlerinin ışıgını,gökteki kristallerden alan
Hani şu asılı olan ve hiç düşmeyenlerden
Ne sırra kadem doluydu yaşamım,parmak uçlarımda karıncalarken
Kulaklarımda bir sessizlik gebeydi,ne hasrettim oysa.



Ne yangınlarım vardı,kendi nefsimde ne ışıklarım
Ne ay ne dolunay istemezdi ömrümün çiçek yaprakları
Geçti yıllarım, en tazesindeyken yaşının
Zamana bir dur bulunamadı,daha yorgundu ahlarım
Artık daha uzaktı kendinden.



Geceyi demledim gözlerimde,

Kainattan aldım duruşumu.




Sizler vardınız şiirlerim,gün eteklerini dökerken dallarıma
Huzuru gösterirdim kainata gülüşümde,gamzelerimle
Her an’a ,sevdayı aşılardı,kahve gözlerim
Keşkeleri azad edeli çok oldu,pişmanlıklarıda
Her yeni günde umudu sağarken uzaklarda.





Rimellerim akıyordu,

Sigara dumanına hapsettiğin gençliginin ,göz yaşlarıyla...




Sİyah İnci /Yasemin Şen